Een gedetailleerd document dat de staat van de woning beschrijft op het moment van de betreding of het vertrek door de huurder. Het heeft zowel aandacht voor de positieve als voor de negatieve elementen van het pand.
De plaatsbeschrijving wordt steeds op tegenspraak opgemaakt en heeft aandacht voor alle aspecten van de woning, waarbij de plaatsbeschrijving kamer per kamer wordt opgemaakt en eveneens de tuin beschrijft. Hierbij gaat men ook de werking van toestellen na. De plaatsbeschrijving kan door huurder en verhuurder worden opgemaakt, maar hiervoor kan ook een beroep worden gedaan op een beroepspersoon. De kosten hiervoor zijn dan te dragen door de twee partijen, tenzij één partij unilateraal beslist om zo’n beroepspersoon in te schakelen.
Een plaatsbeschrijving is sinds de hervorming van de huurwet verplicht en dit ten laatste tijdens de eerste maand van de bewoning. Net zoals de huurovereenkomst moet de plaatsbeschrijving ter registratie worden neergelegd. Het opstellen van een plaatsbeschrijving is vooral om bewijsrechtelijke redenen heel belangrijk. Indien er geen plaatsbeschrijving is, vermoed men dat de woning zich nog steeds in dezelfde staat bevindt als bij het betrekken ervan. Het ontbreken van een plaatsbeschrijving is dan ook steeds in het voordeel van de huurder.