De beurs is bedoeld als financieringsinstrument voor ondernemingen maar is natuurlijk ook voor jou als belegger een belangrijk kanaal om te kunnen investeren in zowel gevestigde als beloftevolle bedrijven. Een opvallende vaststelling is echter dat in Europa het aanbod aan het verschralen is. Ondanks het goede economische klimaat van vorig jaar, waren er relatief weinig beursintroducties, terwijl ook een groot aantal ondernemingen de beurs verlieten. Steeds vaker zien groeibedrijven meer heil in een financiering door private equitygroepen. En dat ontneemt jou in feite mooie beleggingskansen.
Paradox en logica
Als de beurs sterk presteert, zoals vorig jaar het geval is geweest, is dat normaal een kllimaat waarin er ook veel bedrijven naar de beurs trekken. Maar dat is vorig jaar niet het geval geweest.
Zowel op Euronext als op Euronext Growth (het vroegere Alternext) bleef het aantal IPO’s (Inital Pubilc Offerings) vrij beperkt en lag het lager dan het gemiddelde van de jongste tien jaar. Dat de bij de beursintroducties opgehaalde bedragen hoger lagen, verandert daar niets aan. Daar komt nog bij dat het aantal delistings over het algemeen toeneemt.
Lees meer: Hoe wordt de introductieprijs van een aandeel bepaald bij een beursgang?
Met andere woorden: de Europese beurzen beginnen te gelijken op de demografische situatie in een land als Japan, waar het aantal sterfgevallen hoger ligt dan het aantal geboortes. Want op het vlak van de bedrijven die de beurs verlaten, blijft de economische logica wel gelden. Het positieve economische klimaat zorgt voor een toename van de fusies en overnames en in veel gevallen leiden de overnamebiedingen tot het verlaten van de beurs.
Twee redenen voor beperkt aantal beursintroducties
Waarom wordt aan de ene kant met de gunstige economische situatie die leidt tot overnames en delistings de logica wel gerespecteerd en aan de andere kant met het beperkte aantal introducties niet? Wellicht zijn daarvoor twee redenen naar voor te schuiven.
In de eerste plaats is het zo dat beloftevolle startups snel in het vizier komen van private equity bedrijven die er als de kippen bij zijn om voor vers kapitaal te zorgen, zodat die startups de beurs eigenlijk niet nodig hebben. We denken bijvoorbeeld aan de beloftevolle Franse startup Owkin, die op basis van algoritmes werkt aan kankerbestrijdingmsiddelen. Vorige week slaagde dat bedrijf er nog moeiteloos in om een nieuwe kapitaalronde van een kleine tien miljoen euro af te ronden, zonder daarvoor op de beurs een beroep te moeten doen.
In de tweede plaats speelt wellicht ook het mentaliteitsverschil tussen Europa en de Verenigde Staten. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan is een beursgang bij een groeifase een natuurlijke reflex. Een beursgang wordt er gezien als dé manier om naar een hogere versnelling te schakelen en als een teken van succes. In Europa is dat veel minder het geval. Bedrijfsleiders op het oude continent beschouwen de beurs niet als een vanzelfsprekend tussenstation bij hun ontwikkeling. Dat is geen goed nieuws voor de Europese beurzen en ook niet voor de beleggers die zich zo kansen om in beloftevolle bedrijven te beleggen door de neus geboord zien.
